Van een wankel tuintafeltje naar zelfgemaakte tuinbanken en ‘n buitenkeuken

De buurman van Annemarije kijkt uit zijn raam. Aan de overkant van de straat ziet hij een vrouw druk bezig in haar voortuin. Met hout en een zaag in de hand. Hij denkt te zien dat ze een tikkeltje gefrustreerd is. Ze is een tuintafeltje aan het maken. Maar het wil niet lukken om dat ding stabiel te krijgen. De buurman loopt naar haar toe: ‘Ik heb in deze straat nog nooit een vrouw met een zaag gezien.’ Annemarije vertelt dat het tafeltje ontzettend wankel blijft. Samen maken ze de tuintafel stevig met wat beugeltjes. ‘Sta open voor hulp. Van je buurman of iemand anders. En durf fouten te maken. Daar leer je het allermeest van.’

En dat blijkt. Want een paar jaar later bouwt ze in haar tuintje in IJsselstein voor zichzelf, haar vriend én drie pubers een vlonder met daarop stevige tuinbanken en een buitenkeukentje. Nu is het de favoriete zitplaats van de familie. Dat aanpakken heeft ze niet van een vreemde. ‘Mijn vader is overleden toen ik 15 jaar was. Dus mijn moeder en ik pakten een heleboel klussen thuis zelf aan. Het is met de paplepel ingegoten, want mijn moeder veranderde vaak dingen in huis. Dat creatief bezig zijn, zit in mij. Ik wil dingen opvrolijken. Ik hou niet van een saaie omgeving.  Ik vind het niet erg om hulp te vragen want ik leer graag, maar ik schroom niet om het zelf te proberen. Al doende leert men.’

Annemarije wilde graag meer leren dus ging ze op zoek naar klusopleidingen. In omgeving Utrecht kon ze niets vinden. ‘De fase van ‘leer hoe je een lamp ophangt’ was ik al voorbij. En toen kwam ik bij Mooivakonderwijs uit. Ik ken de omgeving Den Bosch dus ik stuurde een mail naar Liesbeth. We dronken een tijdje later koffie en na dat fijne gesprek hakte ik de knoop door.’ Annemarije startte met de opleiding Klus & Bouw. Ze had 20 jaar lang een baan waarbij ze heel veel in haar hoofd zat. Druk bezig was met de problemen van anderen. Zware verhalen hoorde. En nu wil ze het anders. ‘Ik wilde graag uit mijn hoofd. Nu ben ik ook met mijn hoofd bezig, maar wel ín het moment, gecombineerd met het werken met mijn handen. Ik kan nu mijn gevoel even uitzetten en me echt verliezen in een project. En dat vind ik heel fijn.’

Maar je komt jezelf ook tegen tijdens het klussen. ‘Ik heb ADHD. Dat heb ik in het dagelijks leven op zich best onder controle. Maar tijdens het klussen merk ik toch dat dat me soms in de weg staat. Tijdens het slijpen van een bijtel wees de docent me erop dat ik me niet goed concentreerde. En dat is natuurlijk gevaarlijk als je een bijtel aan het slijpen bent. Later was ik van die woorden wel een beetje van slag. Niet omdat het gezegd werd, want dat was volkomen terecht. Maar het leert me weer meer over mezelf en hoe ik in elkaar zit. Zo kwam ik mezelf ook tegen tijdens de les elektra. Daarbij raakte ik op een bepaald moment heel erg gefrustreerd. Ik wond mezelf enorm op en moest juist de focus zien te vinden. De docent zei: adem even diep in en uit. En doe een stap achteruit. Toen ik dat letterlijk deed en de tijd nam, lukte het wel. Zo’n les kun je ook op andere situaties in je leven toepassen natuurlijk.’

Het lijkt Annemarije mooi om haar voormalig werk als docent met haar passie voor klussen te combineren. Ze wil daarmee mensen in hun kracht zetten. ´Soms zit ik wel eens te denken: ik ga workshops geven aan jongeren en kinderen. Zodat ze ook even uit hun hoofd kunnen. Of zelfvertrouwen krijgen als iets ze helemaal zelf lukt. Of ik leer juist ouderen of alleenstaande ouders hoe ze zelf klussen in huis aanpakken. De mensen die nog niet weten dat ze het echt wel zelf kunnen. Uiteindelijk is het namelijk helemaal niet zo moeilijk als we denken. Maar aan de andere kant denk ik: ik ga zelf dingen maken en die spullen verkopen. Of mensen helpen met klussen in huis, als een soort opruimcoach maar dan voor klussen. Misschien in combinatie met een vast dienstverband. Maar misschien ook wel volledig als zelfstandige.’

Annemarije leert niet alleen heel veel verschillende dingen tijdens de opleiding, ze ontmoet ook een heleboel verschillende mensen. En dat vindt ze heel erg leuk. ‘Ik leer mensen kennen waar ik nog heel veel van kan leren. Die bijvoorbeeld al ervaring hebben met ander werk of het werk al doen en met me meedenken. Maar ook mensen die het echt nog nooit hebben gedaan. En dat is ook heel leerzaam. Ik kan zo vrolijk worden van mensen die van alles aan het uitproberen zijn. De diversiteit aan mensen vind ik echt heel erg leuk.’ De lessen bij Mooivakonderwijs zijn voor iedereen, vindt Annemarije. ‘Als je leergierig en nieuwsgierig bent, dan is iedere module voor jou geschikt. Je moet openstaan voor hulp. Zo kun je van je eigen fouten leren. Als je niet bang bent om te proberen dan kun je veel meer dan je denkt.’

Interview/tekst: Lisa Holdijk